Alphen aan den Rijn

door Henny Gielen-Oostermann

"Beste Partijgenoten,

Laat ik beginnen mij eerst even aan jullie voor te stellen als één van de ouderen van de Socialistische Partij in Alphen aan den Rijn.

Mijn naam is Henny Gielen-Oostermann en sinds 1979 actief lid van deze Partij. Nou laat ik het zo stellen, wel lid, maar zeker nog niet actief, dat kwam later pas.

Na onze verhuizing in dat jaar stond enkele weken later Gerard Harmes voor de deur met folders en een vlotte babbel en vroeg of mijn man thuis was en geïnteresseerd was in politiek.

Dat was gelijk bingo en wij meldden ons aan bij deze net opgerichte partij, de SP in Alphen aan den Rijn. En zoals iedere rechtgeaarde SP-er wel weet, dan is het gedaan met je rust... Wij werden overladen met foldermateriaal wat ik overliet aan mijn man Philip, die zich gelijk voor meer dan 100 procent inzetten voor onze nieuwe Partij. Zelf was ik nog niet erg gemotiveerd, maar ik hielp mijn man wel met folders vouwen, de "TRIBUNE" in elkaar zetten en daar was je vaak het hele weekend mee bezig.

Mijn man ging in die tijd bijna elke dag naar Rotterdam, waar het hoofdkantoor toen nog gevestigd was, om samen met een handje vol mensen, waaronder Jan Marijnissen en Remy Poppe e.v.a. de boel daar in goed vaarwater te brengen.

Intussen werd de toestroom van folders, kranten en nog zoveel meer SP materiaal steeds groter in mijn huis en dat was dan grotendeels mijn taak om orde te scheppen in de chaos die inmiddels ontstaan was in het hele huis. Ons ledental groeiden gestaag, wat ons wel eens verwonderde, want in die tijd liep men met een grootte boog om je heen als men door had dat je een aanhanger was van dat rooie gevaar "de SP".

Na ongeveer een half jaar hadden wij al wat leden in Alphen aan den Rijn waar een hechte kern uitgroeide die net zo gemotiveerd waren als mijn man en inmiddels was ook het virus naar mij overgeslagen en hoe !!

Avonden, ja zelfs tot in de kleine uurtjes waren wij, inmiddels uitgegroeide kerngroep van circa 10 mensen, in touw met folderen in respectievelijk Alphen aan den Rijn, Zwammerdam, Aarlanderveen, Nieuwkoop, Boskoop en nog wat kernen daarom heen en niets hield ons tegen. Regen, storm, sneeuw en/of strenge vorst, wij lieten ons er door niets en niemand onder schoffelen.

Tijdens de campagne werden onze posters regelmatig beklad of er overheen geplakt en gingen wij de volgende avonden weer de schade herstellen, met in ons achterhoofd de leus die zo hoog bij onze SP in het vaandel staat.....

Menselijke waardigheid, Gelijkwaardigheid en Solidariteit....

Maar ondanks alle tegenwerkingen groeide de SP in Alphen aan den Rijn als kool en ook landelijk timmerde wij behoorlijk aan de weg, zelfs zo goed dat er eind jaren negentig, gedacht werd aan een Landelijk Ouderen-platform op initiatief van John Kuijpers een zeer gedreven SP-er uit Echt ( Limburg). Maar dat betekende wel heel veel vergaderen in Oss onder de bezielende leiding van Jan Marijnissen en omdat mijn man veel meer gemotiveerd was dan ik zei ik hem aan deze vergaderingen alleen maar deel te gaan nemen, omdat ik daar zelf niet zo'n zin en tijd voor had, gezien mijn werkzaamheden buitenshuis.

Maar dat had ik gedroomd, "Ga dan mee voor mij, voor de gezelligheid", was zijn verweer, maar mijn besluit stond vast, ik bleef thuis, had niets met vergaderen en sowieso niet met vergaderen over een Landelijk Ouderen-platform.

Maar alles pakte anders uit, zijn smeekbede deden mij toch besluiten hem terzijde te staan bij die vergaderingen en wonder boven wonder nam het idee van een Landelijk Ouderen-platform steeds groter vormen bij mij aan, nog niet wetende wat er boven mijn hoofd hing.

Na heel veel uitleg van John Kuijpers, onder het gehoor van veel ouderen en uiteraard Jan Marijnissen, werd besloten dit zo broodnodige platform leven in te blazen en werd er besloten bij de volgende vergadering te stemmen over wie deze kar moest gaan trekken.

Na een week van spanning was daar de dag van de waarheid, wij als SP-leden kozen unaniem voor John Kuijpers de bedenker van dit ouderen-platform, hem kwam de eer toe als voorzitter naar voren te treden, maar toen nam Jan Marijnissen de touwtjes in handen en maakte bekend wie John aan zijn zijde kreeg in deze best wel zware en verantwoordelijke taak om voor alle ouderen in ons land een steunpunt te worden in al hun problemen, want die waren en zijn er nog steeds volop!

Als eerste werd de naam van Cees Groot door Jan afgeroepen, ook een kei in de SP en zeker in zijn woonplaats Oss, als tweede iemand waarvan ik de naam vergeten ben, maar die zich aan het eind van de verkiezing al weer terug trok, en als derde, geloof het of niet hoorde ik als in een waas mijn naam afroepen... Henny Gielen uit Alphen aan den Rijn.

Nog steeds weet ik niet waar ik dat aan verdiend had en iedereen hield en houdt nog steeds de lippen stijf op elkaar en dat zal wel altijd een groot raadsel voor mij blijven.Het Landelijk Ouderenplatform was nu een feit, wij moesten nu  gedrieën onze passie waar gaan maken.

Nu speelden het toeval dat enige weken later wij gebeld werden door ene Kees Korbijn, een volkszanger uit Rotterdam met de vraag of hij, als zanger-gitarist, mee mocht werken in ons groepje, niet als lid van ons platform, hoewel hij een vurig socialist was, maar dat toefje slagroom op de taart wilde zijn om de ouderen die wij bezochten in verpleeg cq verzorging-tehuizen wat vrolijkheid te brengen. Na overleg en enkele van zijn CD's beluisterd te hebben hakte wij de knoop door en was Kees ook één van ons en met zeer groot succes, helaas is hij in september 2012 op hoge leeftijd overleden.

Ons werk bestond uit vergaderen en planningen maken naar welke tehuizen we zouden gaan de komende tijd. Ik verzeker iedereen dat dit tijdrovend was, want we reisden van Noord naar Zuid en van Oost naar West Nederland toe. Niet overal werden wij spontaan ontvangen, want het Landelijk Ouderenplatform was onderdeel van de SP, foute boel dus in de ogen van de directie van vele tehuizen, maar inmiddels weet men wel beter. Zo'n jaar of vijf zijn wij gedrieën super actief geweest.

Ik kan wel spreken van tropenjaren, maar wel erg dankbaar werk. Wij hebben het met enorm veel passie en enthousiasme gedaan en voor mij is dit een onvergetelijk tijd geweest, waar ik met veel plezier op terug kijk".