Alphen aan den Rijn

Donderdag 21 September was het dan zover. De laatse gemeenteraads vergedering van Iris voor deKolk. Na 6 jaar raadslidmaatschap droeg Iris het stokje over aan Ginet Groep. Uiteraard werd Iris in het zonnetje gezet door Burgemeester Liesbeth Spies die met een mooie toespraak de raadsperiode van Iris samenvatte. Hiern was het tijd voor Iris om voor de laatste keer de raad toe te spreken. Haar speech vind u hieronder.

  Voorzitter, vandaag is de dag waarvan velen dachten dat hij voorlopig nog niet zou komen, de dag van mijn afscheid. Zoals velen van jullie weten ben ik niet van de eindeloze verhalen, dus ik ga proberen het relatief kort maar krachtig te houden. Allereerst, is het een eer geweest om volksvertegenwoordiger te mogen zijn en ik neem dus ook niet lichtzinnig afscheid. Ik realiseer mij dat stoppen voordat deze periode voorbij is gezien kan worden als dat ik de mensen die op mij gestemd hebben en daarmee de SP tekort doe. Ik hoop ze daarin dan ook gerust gesteld te hebben omdat ik door zal gaan met mijn werk op straat, in de buurten en samen met hen voor hun belangen op zal blijven komen. Het enige verschil is dat ik niet meer in de raad zal zitten, maar dat Erik mijn plekje inneemt.

Voordat ik mijn redenatie om te stoppen verder toelicht wil ik eerst graag een aantal mensen bedanken voor een hele fijne samenwerking over de jaren. Allereerst wil ik mijn maatje Ginet bedanken. We hebben het lang niet altijd makkelijk gehad doordat we een kleine fractie zijn met grote ambities. Samen hebben we altijd gestreefd naar het socialer en rechtvaardiger maken van de Alphense samenleving en dat is een weg van de lange adem. Maar Ginet je wist er wel altijd de humor in te houden. Zonder jou was ik nooit zo’n goeie fractievoorzitter geweest. In datzelfde kader wil ik John, mijn vader en fractiegenoot, bedanken. De discussies gaan tussen ons altijd hard tegen hard op de inhoud, maar dat zorgt wel voor mooie resultaten. Je bent midden in de corona periode de fractie komen helpen. Ik waardeer dat tot op de dag van vandaag enorm. Dan is er nog Harre, mijn mentor vanaf mijn eerste dag bij de SP en inmiddels een goeie vriend. Ik wil je danken voor het geloven in mijn kennis en kunde en het altijd klaar voor mij staan wanneer ik het nodig had, ook toen je niet meer in deze raad zat. Als laatste wil ik mijn oma en mijn moeder bedanken, twee vrouwen die altijd mijn grootste fan waren in alles wat ik deed in de politiek en voor de mensen. En sowieso wil ik alle andere SPers waarmee ik gewerkt heb bedanken, maar ook alle inwoners van Alphen waarmee ik actie heb mogen voeren en mogen vertegenwoordigen. Jullie zijn hetgeen waar ik het voor deed en doe.

Daarnaast voorzitter wil ik ook een aantal mensen van andere fracties bedanken. Beginnend met Ank de Groot. Ank, je bent iemand die geweldig scherpe analyses kan neerzetten met je decennia aan ervaring en ik heb de vele avonden en dagen van overleg over de telefoon en aan de keukentafel altijd heel fijn gevonden. Je bent het wandelende geheugen van deze raad kan ik wel stellen. Daar heb ik enorm veel respect voor. Ik mag je graag. En dan is er Fatima Achahboun. Fatima, jij bent iemand die altijd midden tussen de mensen staat en dat zijn er maar weinig met jou. Ik hoop dat je, je dat beseft. Jij komt juist voor die mensen op die dat moeilijk zelf kunnen. Zoals vrouwen met een migratieachtergrond, de mensen uit de volksbuurten en ga zo maar door. Het is geen geheim dat ik je enorm mag en je ook inmiddels als een vriendin zie. Dan is er Anouk Noordermeer. Eerst was zij nog raadslid en in die tijd hebben wij heel nauw samengewerkt omdat wij met regelmaat dezelfde doelen nastreefden, zij het via een andere weg. Ook voerden we scherpe debatten op de inhoud en over idealen, iets wat we toen Anouk wethouder werd zijn blijven doen. En als persoon Anouk mag ik je ook heel erg. We zullen het dan misschien wel nooit eens worden over of er een revolutie van de arbeidersklasse moet komen, maar we houden gelukkig wel allebei enorm veel van pizza en zien we dat als eerste levensbehoefte. En als laatste Filine Verloop, wij kennen elkaar al sinds mijn kleutertijd. Jazeker, Filine en ik go way back. Van broodjes knak eten bij haar aan de keukentafel tot scherpe debatten in de raad. En ook al staan wij politiek bezien soms ver uit elkaar de bottom line is dat wij allebei vinden dat het om de mensen moet gaan en niet de mooie plaatjes die ons soms worden voorgehouden. Daar hebben we elkaar altijd op kunnen vinden. Dank daarvoor.

Maar, voorzitter, hoe ben ik dan tot deze beslissing gekomen? Dat is een proces geweest. Ik merkte dat het mij steeds meer tegen begon te staan om naar de vergaderingen te komen. Dat kwam niet door de inhoud van de zaken waar wij mee bezig zijn als raad, want wat wij doen heeft direct invloed op de levens van de inwoners van Alphen. Maar wel door de politieke tendens die er heerst en ook het feit dat ik dit werk al heel lang doe en het tijd is voor een pauze. De politieke tendens waar ik over spreek is er eentje van te veel geloven in de papieren werkelijkheid. Je kan een rapport nog zo mooi maken, maar als deze niet strookt met de realiteit van de mensen dan moeten we niet bij hoog en laag beweren dat het anders zit. Een schrijnend voorbeeld daarvan is de opkoopbescherming die eerst wel werd ingevoerd, vervolgens teruggedraaid en toen ik dreigde met het vernietigen van het besluit met een loophole alsnog werd uitgesteld. Voorzitter, dat is in mijn ogen kenmerkend voor hoe wij soms omgaan met hete hangijzers in deze raad en dat valt niet uit te leggen aan mensen. En ik merkte dat deze tendens mij steeds meer energie ging kosten. Energie, die ik in de mensen wil stoppen waar het om gaat namelijk de bijstandersmoeders, toeslagenouders en volksbuurten van deze mooie gemeente. Ook geloof ik niet in de eindeloze georkestreerde werkbezoeken, want die zijn niet slecht, maar als ik dan zie dat velen in deze raad denken dat zij dan met inwoners gesproken hebben, terwijl het steeds om dezelfde groepjes of organisaties gaat, dan gaat er in mijn ogen iets mis. Daar kun je eindeloos tegenin gaan, maar ik kies er nu voor om te laten zien hoe ik denk dat het moet. Misschien heb ik geen gelijk, maar ik geloof wel echt in verandering van onderop. Ik laat het nu aan Ginet en Erik over om het tij in deze raad te keren, zodat ik weer energie op kan doen.

Als laatste wil een aantal successen benoemen, zaken waar ik trots op ben van de afgelopen 8 jaar volksvertegenwoordiging, waarvan meer dan 6 jaar als raadslid. Allereerst ben ik trots op het feit dat wij als SP Roshni en Stefan en hun kinderen, slachtoffers van de toeslagen affaire, hebben kunnen helpen aan een huurhuis. Tot op de dag van vandaag heb ik nog contact met hen, want zij zijn onbetaalbaar. Maar ook het terugdraaien van het oneerlijke parkeerbeleid in het centrum, zodat de centrumbewoners in de avond gewoon weer bezoek kunnen ontvangen zonder zich blauw te betalen is een mooi resultaat. Verder ben ik trots op het feit dat ik mee heb kunnen helpen aan de uitbreiding van het Archeon met een Scheepvaartsmuseum, waar zij nu volop mee bezig zijn. En vergeet niet de drie jaar lange strijd voor het openhouden van de huisartsenpost, die wij hebben gewonnen. De nachtenlang patiënten tellen staan nog vers in mijn geheugen. Of wat dacht je van het realiseren van een regenboogsymbool in deze gemeente voor de LHBTI+ gemeenschap dankzij een motie van de SP. Nu voelt mijn gemeenschap zich weer een beetje meer gezien. En dan is er nog het invoeren van de zelfbewoningsplicht, zodat we vastgoedhandelaren buitenspel kunnen zetten als gemeente en onze woningmarkt een klein stukje eerlijker is nu. Daar hebben mensen denk ik echt wat aan. En voorzitter, zo kan ik eindeloos doorgaan, maar het is goed zo. Er is een tijd van komen en er is een tijd van gaan. Ik kijk met trots terug op alles wat ik bereikt heb. Het gaat jullie goed.